Monika Poznanska, huishoudelijke hulp team Helmond-West, stofzuigt op maandagmorgen zorgvuldig de kamervloer in het Stiphoutse appartement van mevrouw Verstappen-Van Berlo. Ondertussen kijkt mevrouw vanuit haar stoel tevreden toe. Even later maken ze gezellig een praatje met elkaar. Monika vraagt vriendelijk welke extra taken mevrouw nog meer wil laten doen in haar huishouden. Ze kunnen het al drie jaar goed met elkaar vinden en dat maakt haar werk extra leuk, glimlacht Monika.
Persoonlijk contact
Afstoffen, stofzuigen, dweilen, het bed opmaken, de
toilet en doucheruimte hygiënisch
schoonmaken en alles netjes achterlaten.
Dit is slechts een klein greep uit
de vele taken die de huishoudelijke
hulpen van Savant Zorg wekelijks
bij cliënten uitvoeren. Maar zeker zo
belangrijk is het persoonlijk contact
dat een wezenlijk onderdeel uitmaakt van hun vak,
vinden Monika (38) en haar collega Ilse van Heugten
(29), huishoudelijke hulp team Geldrop-Mierlo.
Mapje
“We komen niet zomaar binnen, doen ons ding en gaan
dan weer snel weg. Als huishoudelijke hulp moet je ook
sociaal inzicht hebben, net zo belangrijk in ons vak als
schoonmaken – wat zijn de standaard taken en wat wil
de cliënt graag dat je doet? Daarbij onderscheiden we
de doorsnee huishoudelijke taken en extra taken voor
cliënten met een Wlz-indicatie. Bij die laatste groep
doen we meer. Iedere cliënt heeft een mapje waarin
de afgesproken standaard taken staan. Daarnaast
vragen we altijd wat de cliënt het belangrijkste vindt
en of we iets meer kunnen doen.
Zo komen we regelmatig bij een mevrouw die 24-uurs
zorg heeft. Dan hebben we een halfuur extra om voor
haar boodschappen te doen en de spullen op te bergen
in de keuken.”
Koffie en een praatje
Ilse en Monika merken tijdens hun werk dat een aantal
ouderen een kleine sociale kring heeft en zich weleens
eenzaam voelt. “Die zitten helemaal
klaar als wij komen. Hier houden
we rekening mee. Zo nemen we
soms even de tijd voor koffie en
een praatje. Ook spreken we het
nieuws van de week door.” Vanwege
de Poolse roots van Monika is de
Nederlandse taal belangrijk. Ze
spreekt het goed, mede dankzij de
gesprekken met cliënten. Natuurlijk
mist ze haar familie in Polen. Daarom
kan ze zich goed inleven in de situatie van cliënten die
ook hun dierbare of familieleden moeten missen. “Met
sommigen heb ik een vriendschap opgebouwd, dit heeft
mijn leven echt veranderd.”
Zonnetje
Ilse werkt 20 uur per week, Monika 22 uur. Allebei hebben
ze vaste adressen. “Wij vinden vooral het omgaan met
cliënten en hun waardering fi jn. Als we binnenkomen,
zitten ze vaak al glimlachend op ons te wachten. Ze
zijn oprecht blij met wat je doet.” Volgens Ilse zijn kleine
dingen als aandacht, een leuke opmerking en het delen
van de zorgen enorm belangrijk. “Daarom waarderen
onze collega’s in de zorg ons ook. Wij geven cliënten
de nodige aandacht en tonen hen het respect dat ze
verdienen. Zo laten we samen met onze collega’s het
zonnetje een beetje schijnen in hun dagelijkse leven.”
Weer vertrouwen gegeven
Ilse haalt een voorbeeld aan van een thuiswonende
94-jarige cliënt waarvan zijn vrouw in december
plotseling is overleden. “Mijn collega stond op die
ochtend aan de deur toen het was gebeurd. Boven
lag het echtpaar op de grond, onbereikbaar en
lichamelijk niet in staat om overeind te komen. Toen
er niemand opendeed, besloot ze direct hun contactpersoon
te bellen. Deze arriveerde snel en maakte de
deur open. Vervolgens belde mijn collega 112. Meneer
is heel dankbaar voor het snelle optreden en de steun
die hij van ons kreeg. Dat heeft hem weer vertrouwen
gegeven. Hij verwoordt het zelf als volgt: ‘Huishoudelijke
hulp is werken met een sociaal randje, en dat waardeer
ik voor de volle honderd procent.’ Hij fleurt elke week
weer op als wij bij hem komen schoonmaken, want de
huishoudelijke hulp is nog één van de weinige
contacten die hij heeft.”
Meedenken over cadeaus en gedichten
Nu sinterklaasavond en kerst weer voor de deur staan,
geven Ilse en Monika extra aandacht aan cliënten. Zo
denkt Monika met mevrouw Verstappen mee over
cadeaus en gedichtjes voor de familie. “Mijn kinderen
zijn nieuwsgierig wat voor werk ik doe. Ik vertel dat
ik huishoudelijke hulp ben en mensen help. Omdat ze
graag een keer mee wilden, zijn ze bij mevrouw op
bezoek geweest. Met Pasen bijvoorbeeld deelden mijn
kinderen chocolade paaseitjes uit en dat vond zij heel
leuk. En natuurlijk smullen ze zelf van al het lekkers dat
zij van mevrouw krijgen”, lacht Monika uitbundig.
